VPRO: De IJzeren Eeuw
Popcorn gepopt? Onesie aan? Mooi, want net als jij zitten wij klaar voor de allereerste televisie aflevering van de geschiedenisserie De IJzeren Eeuw van de VPRO. 21.05 uur op NPO2. Goed moment om het even te hebben over het ijzersterke (pun intended) online magazine wat we voor deze serie bouwden.
Online magazine
Na afloop van deze televisieserie is iedereen expert in De IJzeren Eeuw, want daarnaast kun je ook ons online magazine lezen, naar de tentoonstelling in het Amsterdam Museum, het boek lezen en vanaf september de jeugdserie bekijken. Al deze aandacht heeft als doel om de industriële revolutie te belichten. Gedurende de serie brengt dit magazine zes edities met eigen thema’s uit om verschillende aspecten van de eeuw uit te lichten. Dus kom vooral ook terug!
Stereo afbeeldingen
We hadden het genoegen om samen met Lyangelo aan het magazine te werken, of beter: de vijfde turtle zoals we hem liefkozend noemen. Energieke gast met een passie voor alles geschiedenis en een vat vol goede ideeën. Hij wist precies hoe hij De IJzeren Eeuw online wilde vertellen. Een onderdeel van het vertellen zou ‘3D stereofoto’s’ moeten worden en dat is heel vet gelukt. Door middel van CSS faden we twee verschillende foto’s over elkaar in en uit. Dat zorgt voor een vet 3D effect en brengt de 19e eeuw tot leven. Kijk maar.
Techniek
De uitdaging was om het ontwerp wat goed werkt voor een papieren tijdschrift te vertalen naar een online volledig responsive magazine. De uitvoering is daarom een statische en dus snelle site geworden, maar compleet flexibel in gebruik voor de redactie door een custom gebouwde CMS editor. De hele backend is gebouwd in Ruby on Rails. De custom CMS editor zorgt ervoor dat de redactie elk component kan plaatsen waar ze dat maar willen: video, foto’s, 3D stereofoto’s, galleries, tekst, audio en ga zo maar door. Door elkaar, onder elkaar, boven elkaar of in elkaar. Wat ze voor ogen hebben, kunnen ze realiseren. Wel zo handig, want wat het magazine zo sterk maakt is de gave content en de mooie verhalen over De IJzeren Eeuw. Die wil je dus kunnen presenteren precies zoals je dat zelf het liefste ziet. En dat is gelukt.
Custom CMS editor
JasperH bouwde de custom CMS editor met een Rails admin toevoeging. Het is een plug-in die JSON uitblaft. Geïnteresseerd? Hou ons dan goed in de gaten, want binnenkort releasen we het, zodat jij het ook kunt gebruiken! Lief of lief?
Je hebt nog even tot de aflevering vanavond, genoeg tijd om door de eerste editie van het online magazine te bladeren!
Welkom bij Familie Pluym: Malmberg oefenapp
Rekenen en taal, dagelijkse kost wanneer je in groep 4, 5 of 6 zit. Wat extra oefening is dus nooit weg, maar dan moet het niet als huiswerk voelen. Want huiswerk, dat is misschien nog wel saaier dan de verhalen van je oom over die goede oude tijd toen telramen nog hip en happening waren. Gelukkig is oefenen met Familie Pluym allesbehalve saai.
Familie Pluym…
…is ontwikkeld door Malmberg. Met de directe feedback in de app en de extra uitleg kun je alle oefeningen zelf maken. Je oefent trouwens niet zomaar wat, maar het rekenen en taal wat je net gehad hebt in de klas. Het enige wat je nodig hebt is een Windows of Mac computer of een iOS of Android tablet. In huis? Dan ben jij er helemaal klaar voor!
Soap
Het kan lichtelijk verslavend werken, Familie Pluym neemt je namelijk elke maand mee in een nieuw avontuur. Aan jou om de uitdaging op te lossen. Vader Ben is een uitvinder, moeder Mirjam een avontuurlijke piloot, Daan een game- en computerexpert en Lisa houdt erg van dieren. Dit gezin inclusief bakkende tante, opa en nog een mega-intelligente hamster, laat je niet zomaar in de steek. Helemaal niet na de spannende aflevering waarmee elke maand begint.
Gamification
Door middel van de oefeningen los jij de uitdaging op en help je Familie Pluym weer een stukje verder. De omgeving kent 36 ruimtes en elke maand is er een nieuw verhaal. Groep 4, 5 en 6 krijgen hun eigen verhalen die aansluiten op de behandelde stof in de klas. De scenes spelen zich af in en om het huis van Familie Pluym. Levels en het filmpje van de aankomende maand stimuleren je om benieuwd te blijven naar wat nog komen gaat. De meerkeuze en open vragen, levels, story arc, de geluiden en alle beweging zorgen ervoor dat het meer als een game voelt dan school.
DecorJS
Familie Pluym is nou zo’n website die allesbehalve plat is en daarom kwam Marcel’s DecorJS goed van pas. Het bestaat uit omgevingen en oefeningen die allemaal opgebouwd zijn met interactieve lagen, plaatjes, diepte en audio. DecorJS in een engine met een declaratieve opbouw van scenes. Het beschrijft zegmaar een kijkdoos. DecorJS berekent dus voor jou hoe dingen verplaatsen en hoe die dan zouden moeten vergroten en verkleinen. Je hoeft het allemaal niet zelf meer specifiek te programmeren. Een browser doet dat met 3D transformaties en DecorJS maakt dat een stuk makkelijker doordat het een JSON-object rendert naar 3D HTML-output. Én DecorJS is open natuurlijk, dus jij kunt het ook downloaden.
Al zin om je rekenen en taal op te krikken? Dan kun je nu op malmbergvoorthuis.nl beginnen. Veel plezier!
De lancering van CodeUur: And we’re off!!11!!1!
Dat was nog eens vet. De lancering is voorbij, maar CodeUur natuurlijk niet. Nee, CodeUur begint net. Vrijdag 6 maart begon het met 3930 basisschoolleerlingen en vanaf nu gaan we voor al die kinderen in Nederland. Gelijktijdig hadden we een succesvolle start vanuit Science Center Nemo. Ronilla Snellen opende, wethouder Kajsa Ollongren gaf het startsein en Kars gaf de les.
@ Nemo
Wauw, wat een enthousiasme. Niet alleen van de directeur van Nemo, Kajsa en Ronilla, maar vooral ook van de leerlingen van groep 8 van basisschool De Kleine Reus. Zij hadden de eer om bij de officiële lancering niet in de klas maar in Nemo hun eerste CodeUur door Kars te volgen. Zelfs het meisje dat bij binnenkomst nog riep: “Hé meester, wat het leukste hieraan is? Ze hebben gratis WiFi!”, om enthousiast met haar telefoon te bliksem Whatsappen, vergat haar telefoon zodra het CodeUur was begonnen.
Iedereen in de klas had wel een Xbox, Playstation, smartphone of een computer thuis. En iedereen speelde daar weleens spelletjes op. Maar waar komen die dan vandaan? “Uit de winkel!”, “Van bedrijven!”. Klopt. Dat betekent dus dat er iemand is die ze bedenkt en bouwt. “Waarom niet wij? Zullen we een game bouwen?”. Dat zagen de leerlingen van De Kleine Reus wel zitten, want dit idee werd met luid gejuich en geklap onthaald. Onder leiding van Kars, Frank en Code Koos gingen alle leerlingen enthousiast aan het werk. Van de camera’s en microfoons van het Jeugdjournaal, de NOS en Radio 1 waren ze weinig onder de indruk. Iedereen had na een uur een uniek eigen spelletje die veel verder ging dan de opdrachten die ze gekregen hadden. “We moeten stoppen.” “Neeeee, boeeeee!”. Toppers die Kleine Reuzen!
En de 131 andere scholen
De lancering vond niet alleen plaats in Nemo. Na het startsein vonden er tegelijk ook CodeUren plaats op 131 andere scholen! Meerdere Q’ers waren onder de vrijwillige programmeurs die die CodeUren gaven op die scholen, zoals: Leonard, Michiel, JaapM, Chris en Wouter. Hieronder vertellen ze wat ze ervan vonden.
Leonard
“Ik was bij de J.H. Snijdersschool in Rijswijk, groep 7/8. De les geven vond ik supertof. Vooral nice om te zien dat eigenlijk iedereen in 1 uur iets werkend had. De kinderen waren enthousiast, lekker interactief, durfden vragen te stellen en waren hard bezig.”
Michiel
“Ik was bij Basisschool de Bras in Den Haag. De kids kwamen erg ver. Ze verzonnen allemaal hun eigen dingen. Zoals een pinguïn die een vis opat, fopprinsessen, stuiterende basketballen en een prinses die onthoofd werd. Een kind riep nog: "Ik wil later bij Google werken.” Het was een groot succes!“
JaapM
"Ik was bij groep 7 van de Dr. E Broekmanschool in Amsterdam. Wat ik grappig vond is dat bijna alle koppels vrijwel vanaf het begin overliepen van creativiteit en afweken van de opdracht. Twee jongens hadden binnen de kortste keren een multiplayer spel met twee bewegende eenden (wsad, en pijltjestoetsen). Een ander duo had powerups gemaakt, als je die pakte werd de kat iets kleiner zodat je makkelijker door het doolhof kon.”
Chris
“Ik was bij groep 7a van De Kleine Reus in Amsterdam. Vanaf minuut 1 waren ze allemaal enorm geïnteresseerd. Veel vragen, veel ideeën. "Chris Zegers, Chris Zegers, Chris Zegers, kom kijken!” Ze waren zo lekker bezig dat we uiteindelijk bijna 2 uur bezig zijn geweest. Het gaf onwijs veel energie!“
Wouter
"Ik ben naar Het Koraal geweest in Assendelft. De kids gingen als een speer! Aan het eind kreeg iedereen het voor elkaar om een werkend spelletje af te hebben. Daarnaast allemaal kids die wilden weten hoe het leven van een programmeur eruitzag; "Maken jullie dan de hele dag games? En hoe is dat dan?”. Heel inspirerend om te zien hoe zij enthousiast werden op een manier zoals je dat zelf ook ooit had.“
Meld je aan
Heb jij een school? Of ben je net als Kars, Frank, Code Koos, Leonard, Michiel, JaapM, Chris of Wouter een programmeur die graag een CodeUur zou geven? Geef je dan op! Het is echt leuk! En leerzaam natuurlijk. Grijp die kans!
Happy plees voor nerds
Goede programmeurs zijn liever lui dan moe. Benjamin is daar een mooi voorbeeld van. Hij werd er namelijk schijtziek van (pun intended) dat hij opstond om naar de wc te gaan en er dan pas bij de wc achterkwam dat de wc bezet was. Al die tijd: wasted. Dat moet makkelijker kunnen.
Eureka!
Connected toiletten. Nooit meer naar de wc als er al iemand op zit, nooit meer onzekerheid óf er iemand op zit. Jij bent misschien hard bezig met je connected huis, wij met ons connected office. Onder het genot van pizza en de Apple Keynote bouwden Benjamin, Chris en Jeroen afgelopen maandagavond twee connected toiletten en een splinternieuwe API. Ergens tussen het boren, kabels langs de deur trekken en stroom aftappen door, dacht Chris: “Hé, ik was toch software engineer?”. Nee, manusje van alles, Chris. Manusje van alles.
De techniek
Éen wc heeft een proximity sensor in het deurslot om te checken of de wc bezet is. De ander heeft in plaats van een proximity sensor een micro switch in het deurslot: één probleem twee oplossingen. De Electric Imps zetten via een API (een node.js server) de hue lampen die we voor de wc’s hebben hangen op groen bij vrij en op rood bij bezet. Deze API poept uit (kon het niet laten, sorry) of toilet 1 of 2 beschikbaar is of laat een lijst zien met alle toiletten en hun beschikbaarheid. Nu hoef je echt nooit meer onnodig van je plek af. Opgelosssst!
Slack
Zodra de API geslackt was, gingen de Q’ers los. Sjoerd had bijvoorbeeld binnen no time een hele nuttige Slack integratie, namelijk het command: /ikmoetnodig. Zo kun je als je nodig moet direct in Slack zien waar je heen kunt als de nood het hoogst is. Wie weet bestaat er binnenkort ook een command om een toilet te reserveren, ook een idee vanuit Slack. De hue lamp bij de gekozen wc kan dan bijvoorbeeld oranje knipperen, zodat iedereen ziet dat jij voorrang hebt. Minder ethisch verantwoord misschien is het idee om ook een geursensor in te bouwen en met een paars knipperende lamp de potentiële toiletbezoeker te waarschuwen: “Ja, dit toilet is vrij, maar betreden op eigen risico.”
Maar even zonder dollen
Poep-en-pieshumor is zonder twijfel retegrappig, maar dat betekent niet dat onze connected toiletten niet serieus nuttig zijn. Niet alleen is het een leuk project om na werktijd met je collega’s te bouwen, maar het bewijst ook dat je met programmeren alles makkelijker en dus beter kunt maken. De mogelijkheden zijn oneindig: API all the things! En als je die API opengooit blijken de mogelijkheden die anderen zien nog verrassender en oneindiger (is dat een woord?).
Onze next step: connected lift. Als je naar huis gaat heb je vaak haast om je trein nog te halen. Je pakt je tas snel in, maar daar sta je dan. Bij de lift. En die komt maar niet. Waarom niet de lift alvast roepen terwijl jij je tas inpakt? Over efficiëntie gesproken!
Maar in de tussentijd, iemand geïnteresseerd in connected toiletten?
Het is zover: Stichting CodeUur lanceert
Aanstaande vrijdag lanceren we met 131 basisscholen, 3930 leerlingen en wethouder Kajsa Ollongren het allereerste landelijke CodeUur vanuit Nemo. We hebben CodeUur samen opgezet met Ronilla Snellen en de hulp van Like to Share en DutchBasecamp. Het doel: In primair onderwijs zorgen dat programmeren een structureel onderdeel wordt van het lesprogramma. Waarom? Omdat computers een steeds grotere rol spelen in ons leven en dus ook in de banen van de toekomst. Zoals iedereen nu op z’n minst wel een beetje moet kunnen excellen, is het straks ondenkbaar dat jij je computer niet kan vertellen wat het voor je moet doen. Dát heet programmeren. En programmeren kun je leren! Trouwens, dat is nog leuk ook.
Kleine Kars
Er was eens een Kars die zich op school verveelde. Tot zijn vader een Commodore 64 kocht. Deze Commodore was voor Kars niet zomaar een computer, maar het ding waar hij zijn hersens mee kon kraken en creatief mee kon zijn. Toen hij tien was begon Kars voor de lol met programmeren: code kopiëren, worstelen en kijken wat hij er zelf mee kon. Op de middelbare school was het hetzelfde liedje, dus programmeerde hij daar vrolijk door met pen en papier. Zo zijn trouwens een hoop Q’ers begonnen met programmeren: een eerste computer, een hoop nieuwsgierigheid, een beetje verveeld en een dosis creativiteit. Daar kom je al een heel eind mee! En daar komen we nog steeds een heel eind mee, want zo werken we hier ook. Programmeren zoals wij dat doen bestaat uit een combinatie van creativiteit, problemen oplossen, engineering en puzzelen. We vervelen ons nooit meer.
BasissQool
En daarom is het jammer dat er niet meer mee wordt gedaan vanuit school zelf. Kunnen programmeren is namelijk in ieder geval een bruikbare skill. Minstens net zo bruikbaar als rekenen en aardrijkskunde. Dus waarom wordt daar op school weinig tot niks mee gedaan? Dit was voor ons een reden om les te gaan geven op school. Drie jaar geleden was het zover. Kars gaf voor het eerst les aan de klimop-klasjes van groep 6 tot en met 8 van basisschool De Nieuwe Weg in Poeldijk. Dat was zo leuk en ging zo goed, dat later ook de rest van deze klassen een les kregen in programmeren. Allemaal enthousiaste kinderen. Hier moesten we meer mee!
Met Scratch bouwde Kars eenvoudige games, pakte de programma code, knipte die op in kleine stapjes en de leerlingen bouwden zo stap voor stap het spelletje weer na. Wat daar leuk aan is, is dat ze zelf kunnen zien hoe het allemaal werkt. En dát het werkt! Op de helft heb je al een half werkend spelletje. En je kunt het aanpassen zoals je dat zelf wilt.
Stichting CodeUur
Maar om dit allemaal nou in je eentje te organiseren. Dat is best lastig. Zeker, als je wilt dat elk kind in Nederland zou moeten leren programmeren. Daarom zijn we heel blij dat Ronilla Snellen en Ruben Nieuwenhuis op ons pad kwamen met CodeUur. Ze wisten waar wij al mee bezig waren en konden nog wel een partij gebruiken om dit van de grond te krijgen. Zo gezegd, zo gedaan. Nu zijn we samen met Ronilla, DutchBasecamp en Like to Share hard op weg om inderdaad alle kinderen aan het programmeren te krijgen. We vinden dit zo leuk, dat we het niet alleen organiseren, maar dat we ze ook zelf geven. Niets leuker dan kinderen op deze manier geïnteresseerd te krijgen in niet alleen programmeren, maar ook wiskunde en natuurkunde.
CodeUur
Tijdens het zelf weer in elkaar programmeren van het spelletje komen ze er namelijk achter dat ze alles kunnen bouwen wat ze verzinnen. Een bom! Even uitpuzzelen hoe een bom werkt en je kunt het bouwen. Stiekem heb je dan al een beetje natuurkunde geleerd. Eén prinses. Waarom niet twee? En wat dacht je van wat extra monsters. Tijdens het bouwen, worden ze steeds creatiever en aan het einde van de les heeft iedereen een ander eigen spelletje. En per ongeluk ook nog een hoop geleerd! Met Stichting CodeUur matchen we scholen en vrijwillige programmeurs aan elkaar. Zo kunnen scholen elke vrijdag gratis een les programmeren afnemen en programmeurs kunnen deze geven. Uiteindelijk zou CodeUur een vast uur moeten worden in het curriculum van elke basisschool, naast handarbeid, aardrijkskunde, taal en rekenen.
Heb jij een school of ben je programmeur? Hier kun je je opgeven voor een CodeUur. We beloven dat we niet gaan zingen:
Empat.io: about people
As you might already know: we love programming. Good programming. And we believe that an important part of really good programming is creating products for the web that are not only useful, but also friendly. To create products in a user friendly way you must consider your users, but getting to know users with certain limitations, such as blindness, can be difficult for programmers and designers. Johan bridges this gap with empat.io, a website about people and the accessibility of the web. And now it’s live!
Accessibility only seems tricky…
Johan has been working on making products accessible for the web for quite a while now, going back to before he started working at Q. Go, Johan! What really grinds his gears *insert Peter Griffin meme here*, is that making the web accessible for people with disabilities is usually approached from a technical point of view. He believes that accessibility should start with understanding what people need before looking at technical solutions. Last year at the Edge Johan discovered that he wasn’t alone. Accessibility was one of the key topics at the conference. Even major developers were struggling with what to do. For Johan it was Christian Heilmann who came up with the answer: “What we need is more empathy”.
So, the magic word…
…is empathy. Empathizing with users is a best practice for creating products for any group, but it is especially important when making products accessible for people with disabilities. The main problem with making products accessible is that accessibility issues end up being solved by programmers after the product has been designed. This means these issues are ignored during the design phase and must be addressed once development begins. It makes it harder to develop solutions that are truly user friendly. Empathy with the user should be part of every step of the production of your product. Don Norman calls this human centered design.
Now Johan has decided to help make it easier for programmers and designers to empathize with users with disabilities by putting their stories online. By listening to their stories, you can end up with a product that is not only useful, but also accessible to all. And that’s what you want. Even when empathy really isn’t your thing. Because, FYI, at least 25 percent of your Dutch audience has some sort of disability. Better is errr.. well, better!
Awareness
Introducing empat.io. Empat.io brings the stories of people accessing the web to designers and programmers, so they can be aware of how their decisions impact their disabled users. Johan knows that empathy works, because he’s taken developers to user tests with people with disabilities. You may think your product is user friendly and accessible, but letting real people test it is an eye opener.
Even Johan was surprised by the results of these tests. Arend, one of the first to tell his story on empat.io, tested a travel advice table which Johan had developed for a client. This table was designed to be accessible by every technical measure available, but tough luck, because Arend couldn’t use it.
Building accessibility into your product shouldn’t be a problem left to programmers alone, it should be an issue for the whole team from the start. Designing and programming shouldn’t just be done with technical guidelines, but with the help of actual people. That includes people with disabilities.
A glimpse into the future
Awareness makes good solutions possible. For now, empat.io is trying to create awareness by telling the stories of people with disabilities on the web. Johan hopes that these evolving stories will increase your understanding of the obstacles that these people encounter. Some don’t see a lot, some see nothing at all, others have to use a stick to control your website with only a keyboard. And these obstacles are just the tip of the iceberg. Soon Johan plans to provide more stories and articles about people with disabilities accessing the web.
Oh and by the way
Johan wants to expand empat.io with the experiences of a diverse group of people. The blind and visually impaired only take up a small percentage of the group who have difficulty accessing the web. Would you like to help increase understanding of the problems that people have accessing the web? Please email johan@q42.nl or tweet @huijkman. We want to hear your story! Also, of course, when you want to tell your own story about difficulties you experience while using the internet because of your handicap. Let’s make the web a better place together!
Inspired, hungry for more and by coincidence Dutch? Watch this video of Johan’s presentation “Accessibility in a nutshell”:
Al 10 jaar niet meer weg te slaan: Chris
Hoera! Chris is niet meer weg te slaan. Al 10 jaar niet meer. En z’n ‘niet meer weg te slaan’-gezicht ook niet. Tijd voor een ‘stuipen op het lijf’-verrassing en tompouces dus! Wist je al dat het tompouces waren? En niet tompoucen? Ik wist dat niet. Maar HEMA zegt dat en dat vind ik nogal een betrouwbare bron op tompouces-gebied. Ik dwaal af. Chris, al 10 jaar niet meer weg te slaan. En hier lees je waarom niet.
Stel je voor…
…een Chris. Z’n lange metalhaar is er net af, hij jaagt een spin voor z’n metal drummende huisgenoot weg en dan.. Ontvangt hij een mailtje. Een mailtje van Lukas op z’n eerste Windows telefoon. Je weet wel. Zo eentje met zo’n pennetje en een startmenu, nog net geen Windows 95, maar net zo vervelend. Of hij nog iemand wist van de studie die aan de slag zou kunnen bij Q. Net voordat hij op verzenden wilde klikken dat hij niemand wist: “backspace, baaackspace, backspaaaace. Ja, misschien ikzelf.” Chris was zich namelijk vergeten in te schrijven voor het afstuderen, hij had dus toevallig een aantal maanden weinig tot niets te doen. Hij wilde eigenlijk Woedend! bellen, waar hij eerder stage had gelopen en wat had bijgeklust. Van Q had hij nog nooit gehoord. Maar waarom eigenlijk niet daar proberen? Misschien was dat ook wel leuk. Van Kars mocht hij gelijk langskomen. In de tram vroeg Chris zich nog af of hij niet beter een bloesje had aan kunnen trekken, die twijfel was bij Q gelijk weg. Kars leidde Chris even rond (dat ging snel want het was een wit hok met zes programmeurs: “Hoi” Hooooi) en vroeg of hij koffie wilde (op eigen risico, want Lon had het gezet, en die drinkt zelf geen koffie). Zijn sollicitatiegesprek ging een uur over de Hitchhiker’s Guide to the Galaxy en een beetje over CSS. En hij mocht morgen beginnen. Precies hoe Kars toen uitlegde waar de naam Q42 vandaan komt, zo vertelt Chris het na 10 jaar nog steeds.
En toen bleef ‘ie
De eerste maanden werkte Chris aan de Matrix webapplicatie voor de overheid. In z’n eentje. Want zo ging dat toen nog. Je was projectleider. Én programmeur. Én tester. In één. Voor het afstuderen was hij eigenlijk op zoek naar een grotere corporate partij. Een stemmetje in z’n hoofd vond namelijk dat hij pas mocht zeggen dat dat soort bedrijven stom waren, als hij het echt had geprobeerd. Maar gelukkig won het stemmetje dat zei: “Fuck it, ik blijf bij Q.” Daar is hij nu nog steeds heel blij mee en wij ook! Zijn afstudeerproject was De Wijk Vertelt, de voorloper van Web in de Wijk. Natuurlijk was hij weer projectleider, programmeur én tester, maar nu kon hij gezellig samenwerken met Kars’ vrouw: Gianne Veling, zij deed het ontwerp. Chris was vanaf nu de officiële nummer zeven bij Q. Gezellig!
En hij blijft
Long story short: een vrouw, een huis, twee kinderen, een auto en een motor verder is hij allang operationeel directeur en één van de drie eigenaren van Q. Dat had hij niet gedacht toen hij het die eerste dag met Kars over de Hitchhiker’s Guide had. En al helemaal niet nadat hij zich, notabene in de eerste week, versliep tot half twee ’s middags. Iets met een vastgelopen Windows telefoon. Het was voor Chris een onwaarschijnlijke commerciële move waar hij nog steeds hartstikke trots op is. Wij ook, Chris! Chris is gebleven voor het avontuur. 10 jaar geleden wist niemand waar Q nu zou zijn en dat geldt ook voor de volgende 10 jaar. Het is totaal anders dan het hok met zeven man waarin hij begon. Iedere keer gebeuren er nieuwe dingen en dat is spannend. De ups waren er meer en hoger dan de downs. En de downs waren stiekem ook wel tof, omdat we die altijd met z’n allen ook weer oplossen. En dat is waar Q hetzelfde blijft. We zijn inmiddels niet meer met zeven man, maar het voelt nog steeds als dat kleine hechte clubje. Chris maakte Q’s missie z’n eigen, namelijk: een happy place voor nerds creëren. Daar is hij 10 jaar mee bezig geweest en daar is hij nog steeds mee bezig. Thanks, Chris!
Het jubileum
Maar hoe verrassen we Chris? Chris heeft namelijk eigenlijk z’n vinger wel in elk Q-papje. Maar nu moest híj eens in het zonnetje gezet. Rahul mailde Lukas: “Hey, valt het jou ook zo op dat Chris op elke ‘niet meer weg te slaan’-foto precies hetzelfde hoofd heeft?” Goh, dat is eigenlijk wel zo. En de maskers, t-shirts en tompouces waren besteld. Chris schrok zich een hoedje en Rahul was er vanuit Mountain View via Hangouts ook bij. Inclusief masker natuurlijk. Op naar de volgende 10, Chris! Enne is there any tea on this spaceship? Voor bij de tompouces, zegmaar?
Oh en Amsterdam deed ook mee:
0h n0! Een nieuw spel van Q42
0h h1! Martin bouwde 0h n0, de opvolger van 0h h1. Nog zo’n simpel logisch denkspelletje voor web, iOS, Android en Windows Phone. Nog zo’n klein cadeautje voor puzzelfans. Alsjeblieft, we hopen dat je het leuk vindt. Warning: het is weer net zo verslavend. Gister ging die live en dat hebben we geweten! 0h h3ll y3s.
In den beginne..
..was daar 0h h1, maar voor dat beginne, was het idee voor 0h n0 er al. Martin bedacht 0h n0 namelijk voor 0h h1, maar wat bleek: een Japanner had het al bedacht. Hij noemde het: Kuromasu. Martin noemde het: een kakdag. En dat is een understatement. Rahul wilde toen wel weten hoe je technisch een level van zo’n logisch denkspelletje genereert. Martin kon daar wel wat over vertellen en zo is 0h h1 ontstaan. 0h h1 bleek -redelijk onverwachts- zo succesvol, dat het zonde was 0h n0 te laten liggen. En daarom is het nu toch af. 0h y3s. Martin’s regels zijn toch heel subtiel anders en dat maakt de game mega veel toffer. Vinden wij. Wat jullie?
Cordova
Hadden we al gezegd dat 0h h1 lichtelijk verslavend schijnt te zijn? Dan willen we nu even toevoegen dat 0h n0 dat misschien nog ietsje meer is. Met Cordova bouwde Martin namelijk achievements, experience points en een leaderboard in. En dat werkt via Game Center voor iOS en Google Play Services voor Android. Windows Phoners hoeven niet te treuren, want de time trial is voor iedereen. Vooral het leaderboard werkt erg verslavend. Je kunt namelijk goed zien wat de tijden en scores van je vrienden en spelers wereldwijd zijn. Leg je telefoon dan nog maar neer. Of probeer je het tóch nog een keer? De Q’ers op wintersport hebben in ieder geval hun snowboards weggelegd en zijn al hard aan het crunchen op betere scores en tijden. Ja, we zien jullie. Een ritje op de berg kan je je positie kosten. Just saying.
Online madness
En toen ging die live en het ging los. De precieze cijfers van iOS en Android kunnen we nog niet zien, maar op web komt het aantal real time spelers sinds gister niet onder de 300. Wh00t! Vanochtend stond het op de frontpage van Hacker News, het wordt al vergeleken met Mijnenveger en als je het te lastig vindt: er is ook al een solver gebouwd. Iets met geen gras en groeien. Ondertussen staat 0h h1 tussen de showcases van open source games op GitHub. Vlakbij 2048! Geekgasm. Maar de source van 0h n0 is natuurlijk ook open en die vind je hier. Kom maar op met die pull requests!
https://twitter.com/cr3/status/565889126084665344
We vinden al die berichtjes, tweets, artikeltjes en solvers gezellig. Bedankt. En alvast een sc00p: Martin is natuurlijk alweer aan het nadenken over nog een nieuw spelletje in deze reeks. Dus je mag nu op dat puntje gaan zitten. Van je stoel. Veel plezier!
Girls in Tech hackathon
Afgelopen weekend was het zover. De enige echte Girls in Tech hackathon. Jullie hadden het vast nog niet door, maar hackathons die vinden wij leuk. Meer dan leuk, eigenlijk. En deze was extraspeciaal leuk: een hackathon, niet alleen voor vrouwen, maar wel met de bedoeling de wereld van programmeren en hackathons wat toegankelijker te maken voor vrouwen. Meer diversiteit. Dat is alleen maar toe te juichen. En daarom gingen Mark en Kr=10 (aka Kristin, noob) erheen. Ook omdat het een kans was om te knutselen met hue. Dat ook.
Girls in Tech
De hackathon was goed geregeld. Kr=10 was vooral onder de indruk van het gebouw middenin Amsterdam waar ze de hele dag mochten programmeren. Afgeleid door het plafond. Ze heeft het er nu nog over. Het eten was ook om over naar huis te slacken en Kr=10 en Mark vonden dus een nieuw publiek voor TimL’s bananentijd. Bananentijd? Ja om 15.00 uur, elke dinsdag, iedereen een banaan @ Q. Mét soundtrack. Net ook weer. Dan weet je dat.
Maar er werd natuurlijk niet alleen maar gekeken en gegeten. Er werd ook serieus geprogrammeerd. Deze dag werd onder andere gewerkt met Philips hue API, BigQuery en tools als Google AppEngine en Firebase. Voor hulp liepen er mentoren van Google, Philips, The Next Web en Bottlenose rond. Daarnaast kon je aan de slag met een starterskit met drie hue lampen en een bridge, een box gekoppeld aan een hairstyler van Philips en een box gekoppeld aan een Wake Up light. De meesten kozen voor de starterskit, zo ook Mark en Kr=10.
Samantha hue
En het resultaat mag er wezen. Helemaal Q in de wereld van domotica en Internet of Things, bouwden Mark en Kr=10 in één dag Samantha hue, aangenaam. Samantha, hue dus, luistert naar je en geeft je wat je nodig hebt. Ze laat je namelijk weten wat voor weer het is, waar dan ook. Wie wil dat nou niet? In de toekomst wil je dat je huis je uit zichzelf dingen geeft die je nodig hebt. Daar zijn we met Samantha hue weer een stukje dichterbij. Je vraagt en je krijgt.
Hoe dan? Nou, Samantha hue laat je hue lampen het weer visualiseren met gebruik van de Philips hue API. De speech recognition API in Chrome is gebruikt om Samantha hue te laten luisteren en begrijpen wanneer je vraagt naar het weer in een bepaalde plek. Zij haalt de weersinformatie uit de API van OpenWeatherMap en laat dit zien door je hue lampen op geel te zetten voor zonnig weer, grijsblauwig voor bewolkt en blauw met wit grijze flitsen voor regen. Als je de starterskit tot je beschikking hebt, kun je het ook even zelf proberen met deze repository. En anders kan je de (hele korte) demo bekijken.
Kortom, dé weatherapp die je wilt. Vet werk, Mark en Kr=10!
Handige app voor handige Harry’s
Je staat in de bouwmarkt bij de kassa, maar in je overall zit natuurlijk niet je klantenkaart. Wat onhandig, Harry. Dat moet handiger kunnen. Wat wel in je overall zit is je telefoon. Die heb je altijd bij de hand. Het thuisfront moet je toch even kunnen bellen dat die badkamertegeltjes toch maar wit moeten in plaats van Q-groen (Hé. Mooi groen is niet lelijk). Samen met Fabrique bouwden we een app voor Intergamma. Nee, twee apps. Voor Gamma én Karwei. Nee, drie apps. Ook voor Gamma België. Nee, zes apps voor iOS èn voor Android. Nouja, een app dus. Een handige. Een app waarmee je alles bij de hand hebt, wat je nodig kunt hebben in een bouwmarkt.
Native navigatie
Intergamma wilde met een app zorgen dat al je mogelijke bouwmarktproblemen zouden zijn opgelost, Harry. Daarom ontwikkelden we alles in deze app met het doel: “bij de hand”. Om te zorgen dat de apps supersnel in gebruik zijn, zijn de complete navigatiestructuren van de apps voor Android en iOS native ontwikkeld, daarbinnen laden we hybride content in.
In de app staan je klantenkaart en coupons, die kun je dus voortaan écht vergeten. Geen probleem, Harry! Die heb je bij de hand. Altijd. En als je op zondagavond opeens het licht ziet en die al vijf jaar losse traptree vast wilt maken, dan zie je in één klik of en tot hoe laat jouw of de meest dichtstbijzijnde bouwmarkt open is. Geen excuses meer, Harry.
Productscanner
Er zit ook een productscanner in de app. Elk product in de winkel kun je scannen. De app scant de streepjescode en zoekt het product voor je op. Op je scherm krijg je alle extra informatie over het product wat je net gescand hebt. Deze informatie is content van de productpagina op de site. Weet je gelijk welke lijm je bij die witte tegeltjes nodig hebt. Handig, Harry!
Tot slot
Deze app ondersteunt de klant, aka handige Harry, in de winkel. De app springt in op zijn behoeftes door middel van het leveren van relevante informatie en features. Op locatie is zo’n app natuurlijk veel handiger dan het openen van de website in de browser op je telefoon. Je kunt deze app ook thuis gebruiken, want alle informatie staat erin. Installeer je de apps even, Harry? Dat scheelt echt met die Q-groene ehh.. witte badkamertegeltjes halen.
Ineke 