De lancering van CodeUur: And we’re off!!11!!1!
Dat was nog eens vet. De lancering is voorbij, maar CodeUur natuurlijk niet. Nee, CodeUur begint net. Vrijdag 6 maart begon het met 3930 basisschoolleerlingen en vanaf nu gaan we voor al die kinderen in Nederland. Gelijktijdig hadden we een succesvolle start vanuit Science Center Nemo. Ronilla Snellen opende, wethouder Kajsa Ollongren gaf het startsein en Kars gaf de les.
@ Nemo
Wauw, wat een enthousiasme. Niet alleen van de directeur van Nemo, Kajsa en Ronilla, maar vooral ook van de leerlingen van groep 8 van basisschool De Kleine Reus. Zij hadden de eer om bij de officiële lancering niet in de klas maar in Nemo hun eerste CodeUur door Kars te volgen. Zelfs het meisje dat bij binnenkomst nog riep: “Hé meester, wat het leukste hieraan is? Ze hebben gratis WiFi!”, om enthousiast met haar telefoon te bliksem Whatsappen, vergat haar telefoon zodra het CodeUur was begonnen.
Iedereen in de klas had wel een Xbox, Playstation, smartphone of een computer thuis. En iedereen speelde daar weleens spelletjes op. Maar waar komen die dan vandaan? “Uit de winkel!”, “Van bedrijven!”. Klopt. Dat betekent dus dat er iemand is die ze bedenkt en bouwt. “Waarom niet wij? Zullen we een game bouwen?”. Dat zagen de leerlingen van De Kleine Reus wel zitten, want dit idee werd met luid gejuich en geklap onthaald. Onder leiding van Kars, Frank en Code Koos gingen alle leerlingen enthousiast aan het werk. Van de camera’s en microfoons van het Jeugdjournaal, de NOS en Radio 1 waren ze weinig onder de indruk. Iedereen had na een uur een uniek eigen spelletje die veel verder ging dan de opdrachten die ze gekregen hadden. “We moeten stoppen.” “Neeeee, boeeeee!”. Toppers die Kleine Reuzen!
En de 131 andere scholen
De lancering vond niet alleen plaats in Nemo. Na het startsein vonden er tegelijk ook CodeUren plaats op 131 andere scholen! Meerdere Q’ers waren onder de vrijwillige programmeurs die die CodeUren gaven op die scholen, zoals: Leonard, Michiel, JaapM, Chris en Wouter. Hieronder vertellen ze wat ze ervan vonden.
Leonard
“Ik was bij de J.H. Snijdersschool in Rijswijk, groep 7/8. De les geven vond ik supertof. Vooral nice om te zien dat eigenlijk iedereen in 1 uur iets werkend had. De kinderen waren enthousiast, lekker interactief, durfden vragen te stellen en waren hard bezig.”
Michiel
“Ik was bij Basisschool de Bras in Den Haag. De kids kwamen erg ver. Ze verzonnen allemaal hun eigen dingen. Zoals een pinguïn die een vis opat, fopprinsessen, stuiterende basketballen en een prinses die onthoofd werd. Een kind riep nog: "Ik wil later bij Google werken.” Het was een groot succes!“
JaapM
"Ik was bij groep 7 van de Dr. E Broekmanschool in Amsterdam. Wat ik grappig vond is dat bijna alle koppels vrijwel vanaf het begin overliepen van creativiteit en afweken van de opdracht. Twee jongens hadden binnen de kortste keren een multiplayer spel met twee bewegende eenden (wsad, en pijltjestoetsen). Een ander duo had powerups gemaakt, als je die pakte werd de kat iets kleiner zodat je makkelijker door het doolhof kon.”
Chris
“Ik was bij groep 7a van De Kleine Reus in Amsterdam. Vanaf minuut 1 waren ze allemaal enorm geïnteresseerd. Veel vragen, veel ideeën. "Chris Zegers, Chris Zegers, Chris Zegers, kom kijken!” Ze waren zo lekker bezig dat we uiteindelijk bijna 2 uur bezig zijn geweest. Het gaf onwijs veel energie!“
Wouter
"Ik ben naar Het Koraal geweest in Assendelft. De kids gingen als een speer! Aan het eind kreeg iedereen het voor elkaar om een werkend spelletje af te hebben. Daarnaast allemaal kids die wilden weten hoe het leven van een programmeur eruitzag; "Maken jullie dan de hele dag games? En hoe is dat dan?”. Heel inspirerend om te zien hoe zij enthousiast werden op een manier zoals je dat zelf ook ooit had.“
Meld je aan
Heb jij een school? Of ben je net als Kars, Frank, Code Koos, Leonard, Michiel, JaapM, Chris of Wouter een programmeur die graag een CodeUur zou geven? Geef je dan op! Het is echt leuk! En leerzaam natuurlijk. Grijp die kans!
Happy plees voor nerds
Goede programmeurs zijn liever lui dan moe. Benjamin is daar een mooi voorbeeld van. Hij werd er namelijk schijtziek van (pun intended) dat hij opstond om naar de wc te gaan en er dan pas bij de wc achterkwam dat de wc bezet was. Al die tijd: wasted. Dat moet makkelijker kunnen.
Eureka!
Connected toiletten. Nooit meer naar de wc als er al iemand op zit, nooit meer onzekerheid óf er iemand op zit. Jij bent misschien hard bezig met je connected huis, wij met ons connected office. Onder het genot van pizza en de Apple Keynote bouwden Benjamin, Chris en Jeroen afgelopen maandagavond twee connected toiletten en een splinternieuwe API. Ergens tussen het boren, kabels langs de deur trekken en stroom aftappen door, dacht Chris: “Hé, ik was toch software engineer?”. Nee, manusje van alles, Chris. Manusje van alles.
De techniek
Éen wc heeft een proximity sensor in het deurslot om te checken of de wc bezet is. De ander heeft in plaats van een proximity sensor een micro switch in het deurslot: één probleem twee oplossingen. De Electric Imps zetten via een API (een node.js server) de hue lampen die we voor de wc’s hebben hangen op groen bij vrij en op rood bij bezet. Deze API poept uit (kon het niet laten, sorry) of toilet 1 of 2 beschikbaar is of laat een lijst zien met alle toiletten en hun beschikbaarheid. Nu hoef je echt nooit meer onnodig van je plek af. Opgelosssst!
Slack
Zodra de API geslackt was, gingen de Q’ers los. Sjoerd had bijvoorbeeld binnen no time een hele nuttige Slack integratie, namelijk het command: /ikmoetnodig. Zo kun je als je nodig moet direct in Slack zien waar je heen kunt als de nood het hoogst is. Wie weet bestaat er binnenkort ook een command om een toilet te reserveren, ook een idee vanuit Slack. De hue lamp bij de gekozen wc kan dan bijvoorbeeld oranje knipperen, zodat iedereen ziet dat jij voorrang hebt. Minder ethisch verantwoord misschien is het idee om ook een geursensor in te bouwen en met een paars knipperende lamp de potentiële toiletbezoeker te waarschuwen: “Ja, dit toilet is vrij, maar betreden op eigen risico.”
Maar even zonder dollen
Poep-en-pieshumor is zonder twijfel retegrappig, maar dat betekent niet dat onze connected toiletten niet serieus nuttig zijn. Niet alleen is het een leuk project om na werktijd met je collega’s te bouwen, maar het bewijst ook dat je met programmeren alles makkelijker en dus beter kunt maken. De mogelijkheden zijn oneindig: API all the things! En als je die API opengooit blijken de mogelijkheden die anderen zien nog verrassender en oneindiger (is dat een woord?).
Onze next step: connected lift. Als je naar huis gaat heb je vaak haast om je trein nog te halen. Je pakt je tas snel in, maar daar sta je dan. Bij de lift. En die komt maar niet. Waarom niet de lift alvast roepen terwijl jij je tas inpakt? Over efficiëntie gesproken!
Maar in de tussentijd, iemand geïnteresseerd in connected toiletten?
Het is zover: Stichting CodeUur lanceert
Aanstaande vrijdag lanceren we met 131 basisscholen, 3930 leerlingen en wethouder Kajsa Ollongren het allereerste landelijke CodeUur vanuit Nemo. We hebben CodeUur samen opgezet met Ronilla Snellen en de hulp van Like to Share en DutchBasecamp. Het doel: In primair onderwijs zorgen dat programmeren een structureel onderdeel wordt van het lesprogramma. Waarom? Omdat computers een steeds grotere rol spelen in ons leven en dus ook in de banen van de toekomst. Zoals iedereen nu op z’n minst wel een beetje moet kunnen excellen, is het straks ondenkbaar dat jij je computer niet kan vertellen wat het voor je moet doen. Dát heet programmeren. En programmeren kun je leren! Trouwens, dat is nog leuk ook.
Kleine Kars
Er was eens een Kars die zich op school verveelde. Tot zijn vader een Commodore 64 kocht. Deze Commodore was voor Kars niet zomaar een computer, maar het ding waar hij zijn hersens mee kon kraken en creatief mee kon zijn. Toen hij tien was begon Kars voor de lol met programmeren: code kopiëren, worstelen en kijken wat hij er zelf mee kon. Op de middelbare school was het hetzelfde liedje, dus programmeerde hij daar vrolijk door met pen en papier. Zo zijn trouwens een hoop Q’ers begonnen met programmeren: een eerste computer, een hoop nieuwsgierigheid, een beetje verveeld en een dosis creativiteit. Daar kom je al een heel eind mee! En daar komen we nog steeds een heel eind mee, want zo werken we hier ook. Programmeren zoals wij dat doen bestaat uit een combinatie van creativiteit, problemen oplossen, engineering en puzzelen. We vervelen ons nooit meer.
BasissQool
En daarom is het jammer dat er niet meer mee wordt gedaan vanuit school zelf. Kunnen programmeren is namelijk in ieder geval een bruikbare skill. Minstens net zo bruikbaar als rekenen en aardrijkskunde. Dus waarom wordt daar op school weinig tot niks mee gedaan? Dit was voor ons een reden om les te gaan geven op school. Drie jaar geleden was het zover. Kars gaf voor het eerst les aan de klimop-klasjes van groep 6 tot en met 8 van basisschool De Nieuwe Weg in Poeldijk. Dat was zo leuk en ging zo goed, dat later ook de rest van deze klassen een les kregen in programmeren. Allemaal enthousiaste kinderen. Hier moesten we meer mee!
Met Scratch bouwde Kars eenvoudige games, pakte de programma code, knipte die op in kleine stapjes en de leerlingen bouwden zo stap voor stap het spelletje weer na. Wat daar leuk aan is, is dat ze zelf kunnen zien hoe het allemaal werkt. En dát het werkt! Op de helft heb je al een half werkend spelletje. En je kunt het aanpassen zoals je dat zelf wilt.
Stichting CodeUur
Maar om dit allemaal nou in je eentje te organiseren. Dat is best lastig. Zeker, als je wilt dat elk kind in Nederland zou moeten leren programmeren. Daarom zijn we heel blij dat Ronilla Snellen en Ruben Nieuwenhuis op ons pad kwamen met CodeUur. Ze wisten waar wij al mee bezig waren en konden nog wel een partij gebruiken om dit van de grond te krijgen. Zo gezegd, zo gedaan. Nu zijn we samen met Ronilla, DutchBasecamp en Like to Share hard op weg om inderdaad alle kinderen aan het programmeren te krijgen. We vinden dit zo leuk, dat we het niet alleen organiseren, maar dat we ze ook zelf geven. Niets leuker dan kinderen op deze manier geïnteresseerd te krijgen in niet alleen programmeren, maar ook wiskunde en natuurkunde.
CodeUur
Tijdens het zelf weer in elkaar programmeren van het spelletje komen ze er namelijk achter dat ze alles kunnen bouwen wat ze verzinnen. Een bom! Even uitpuzzelen hoe een bom werkt en je kunt het bouwen. Stiekem heb je dan al een beetje natuurkunde geleerd. Eén prinses. Waarom niet twee? En wat dacht je van wat extra monsters. Tijdens het bouwen, worden ze steeds creatiever en aan het einde van de les heeft iedereen een ander eigen spelletje. En per ongeluk ook nog een hoop geleerd! Met Stichting CodeUur matchen we scholen en vrijwillige programmeurs aan elkaar. Zo kunnen scholen elke vrijdag gratis een les programmeren afnemen en programmeurs kunnen deze geven. Uiteindelijk zou CodeUur een vast uur moeten worden in het curriculum van elke basisschool, naast handarbeid, aardrijkskunde, taal en rekenen.
Heb jij een school of ben je programmeur? Hier kun je je opgeven voor een CodeUur. We beloven dat we niet gaan zingen:
Ineke 